عشق یعنی ح ، سین ، یاء و نون
ای خلایق بنویسید به سنگ لحدم
/
من فقط عشق حسین ابن علی را بلدم
//
ننویسید که او نوکر بدبختی بود
/
بنویسید که او منتظر مهدی بود
بسم رب الحسین دست به دامان غروب شده ام تا سخن از آشنا بازگوید آشنایی که دل ربوده از من به کهنگی دلی که سال هاست گم شده در بازار نفس اماره نَفسی که با داد و ستد عاشقانه،طناب بر گردنم آویخت از پشت دیوارهای کوتاه هم میتوان دست دراز کرد و نوازش کرد موهای پریشان اروند را غصه نمیخورم... میدانم که این روزها شانه خواهی زد پراکندگی هایم را چند صباحی ست نسیم هم خزانِ دل به رخ میکشد اما تو را که داشته باشم پوزخند های نسیم که سهل است طوفان هم که باشد تلافی میکنم تلافی میکنم اگر تلاقیِ همه ی سجده گاه هایم تو باشی بی پیرایه تقدیمت میکنم هیچ خبر داری از آوارگی ام؟!! ای آقای لحظات گمگشتگی ای میهمان همیشگی هیچ میدانی سرگردانم کرده ای؟!! " همه جا بروم به بهانه ی تو که مگر برسم در خانه ی تو " جوارح و جوانحم را به به بهانه ی وارستگی به امید مرهم تو به خدمت گرفتم زیر لب میخوانم و میگردم " گلی گم کرده ام می جویم او را ..." هنوز هم نمیدانم چه شد که دستانت را رها کردم!! و هنوز هم حیرانم چه کردم با خودم که تا چشم گشودم دیدم من اینجای اینجایم و تو آنجای آنجا آنقدر آنجای تو با اینجای من فاصله داشت که حتی در پسِ خیال هم نداشتمت و این حال و هوای بارانی وام دارِ کِی و کجاست که این چنین شتابان خود را در آغوشت از هم گسیختم؟! رازی ست سر به مهر که نمیدانم از جنس همان رؤیاهای تلخی که تلنگرش تا مغز استخوانم را به درد می آورد گمت کرده بودم چونان بادکنک های رنگارنگ کودکی آنجایِ تو مثل شبکه های پنجره فولاد بود به رنگ ندبه های خاک هویزه اینجای من طعمِ هرزِ هرزگی میداد میدانی از نبودنت در ثانیه ثانیه هایم چه کشیدم؟! دستان اروند را میگرفتم و غروب واره برایش از تو میخواندم درد من درد اروند بود.... رهایم کنید! میخواهم در خلوت بیکرانه ی خود باشم با شما هستم! آهای واژه های در به دری! تسکینم نمیدهید لااقل آشفته ترم نکنید... پ . ن : خدا من میخواستم زهیر بشم،اما پام تو گِل گیر کرده....
By Ashoora.ir & Night Skin
درباره وبلاگ
نویسندگان
پیوندها
پیوندهای روزانه
آرشیو مطالب
سایر امکانات
لوگوی دوستان
