عشق یعنی ح ، سین ، یاء و نون
ای خلایق بنویسید به سنگ لحدم
/
من فقط عشق حسین ابن علی را بلدم
//
ننویسید که او نوکر بدبختی بود
/
بنویسید که او منتظر مهدی بود
بسم رب الحسین به آسمان که نگاه میکنم حسودی ام میشود... ساده دلش که بگیرد های های گریه میکند آسمان خوش به حالت که خبر از طعمِ بغض نداری... بغضِ سنگینی دارم غربت و مظلومیتمان محرز است....از چه بگویم؟! از همان روزِ تشییع جنازه ی جدت،غربت و مطلومیت دست انداخت دورِ گردنِ ما... علی که خانه نشین شد مسجّل شد که غربت و مظلومیت پیوندی بسته با ما ناگسستنی....اما باور نمیکردم آخر خدا تو بگو بأیّ ذنب قُتلَت؟...محسن را می گویم و من همچنان باور نمیکردم اما کوچه ی تنگ و باریک... زمین خوردنِ بی بی.... و چادرِ خاکی در دستانِ پسر... و میخِ در و آتشِ در و در و در .... آه خدا دَر... این بغض هم یادگار است،نه؟! تدفین که شبانه باشد... گریه ها که بی صدا باشد... بچه ها که کوچک باشند.... علی که تنها باشد....مگر میشود بغض نکرد؟!... امان از این اشک که مجالِ به صف کشیدنِ واژگان را نمیدهد... آخر من که هنوز روضه نخواندم...من که همه را سربسته گفتم....من که نگفتم سرانجامِ میخِ در چه شد..... بچه ها همیشه شبیهِ مادرشان میشوند... آری،تابوتِ تیرباران گواه داد... آری... از حسین که میخواهم بگویم اشک هایِ لرزان جایشان را به هق هق میدهند از حسین که بگویم سینه آنقدر تنگ میشود و قلبم مشت میکوبد که آرزو میکنم ثانیه تمام نشود و بمیرم....بمیرم و نگویم او می برید و من می بریدم او از ......... من از حسین دل .... دیگر باورم شد که شیعه در اصطلاح لغت یعنی غربت....یعنی مظلومیت.... یعنی مهدی بیا... فقط دلمان به آمدنِ تو خوش است فیلمِ اهانت آمیز به پیامبر را هم به همه مواردی که فقط و فقط تیغِ منتقمت سبب تسلایِ خاطرِ شیعه میشود اضافه کن 
By Ashoora.ir & Night Skin
درباره وبلاگ
نویسندگان
پیوندها
پیوندهای روزانه
آرشیو مطالب
سایر امکانات
لوگوی دوستان
