بغض هايِ ملکوتي ترين لحظه هايم که مي بايست با خنده و سرمستي جاري ميبود را به نامت ميزنم...

آيا مي پذيري از من؟!!

قرباني ميکنم آرزوهايِ دخترانه ام را...

همه اش را بر زمين ميگذارم.... در پيشِ پايِ تو....

پيوند ميزنم روحم را با روحِ هديه ي علي ابن موسي الرضا....

در حضورِ ياسِ ارغواني...

و با اجازه از محضرِ صاحبِ عصر

ساده و بي پيرايه...

اقتدا ميکنم به شهدا...

قربةً الي الله...