عشق یعنی ح ، سین ، یاء و نون
ای خلایق بنویسید به سنگ لحدم
/
من فقط عشق حسین ابن علی را بلدم
//
ننویسید که او نوکر بدبختی بود
/
بنویسید که او منتظر مهدی بود
و چه زود دیر می شود! و چه زود نبودن برایمان باوری از جنس بودن می آفریند. و این چنین است که گویند انسان از نسیان گرفته شده است و همواره در گهواره فراموشی به خواب می رود... او دیگر نیست...حجم سنگین دوریش قلبم را به سخره می گیرد... شرشر غصه از ناودان بغضم سرازیر است. دیروز نگاهم صورت پاکش را برای آخرین بار نوازش کرد... واین بود پایان قصه زندگی او که قلبش از جنس نور بود... ******************************************** امیدوارم خداوند عمه عزیزم و همه رفتگان را مورد مغفرت قرار دهد....اللهم صلی علی محمد وآل محمد.... مسیری طولانی در پیش داریم. مسیری که تو خود آزادی که آن را انتخاب کنی. مسیری که کوله باری از عشق می خواهد. مسیر بس صعب و دشوار است. هرچه جلوتر روی عطش بیشتر دامن گیرت می شود.مبادا کم بیاوری.... در این مسیر خستگی معنا ندارد.زمین خوردی باید بلند شوی،وگرنه زیر پاهای سنگین روزگار له خواهی شد. دشمنی داری که هرثانیه تهدیدت می کند و با افکارت می جنگد، ولی آیا تو خود نمی دانی عنان افکارت دراختیار توست؟!پس عنان را لحظه ای رها مکن.در طول این مسیرهر آنچه که در زندگی ات ندیده ای خواهی دید. تهدیدها، تهمت ها، سختی ها، خیانت ها، شکنجه ها، اشک ها، آه ها......مبادا از مسیر خارجت کنند. اگر دیدی دلت شکست،قلبت لرزید،بغضت ترکید و اشکت جاری شد نترس.نترس که این مسیر دل شکستگان است. پا که به این مسیر بنهی از همان قدم اول مسیر می گیردت،دشمن دو دلت می کند، سختی ها را به رخت می کشد.چه بسا نزدیکترین دوستانت دشمنت گردند. نباید زیر بار سختی ها قد خم کنی،باید آنها را با جان دل بخری، عطش آن قدر در جانت نفوذ می کندکه گاه سراب را آب میپنداری...دقت کن!دقت کن! قدری صبوری!قدری صبوری! ابتدای مسیر پیچ سختی دارد. پیچ را که رد کنی، بقیه مسیر راحت تر می شود. نترس،شجاع باش و حرکت کن.نقشه مسیر را در دست داری.نقشه ای به نام قرآن.راستی یادم رفت بگویم،رمز مسیر یاالله است. یکی هست که ثانیه ثانیه مراقبت هست و گاه که خیلی خسته می شوی در آغوشت می گیرد.گاه که حس می کنی مسیر را گم کرده ای نشانه می دهدکه بازگردی. هر از چندگاهی به خود نهیب بزن. سیلی محکمی به صورت خویش بزن تا مبادا به خواب بری. این مسیر، مسیر غافلان نیست.مسیر عاشقان است. در انتخاب این مسیر خود آزادی، لا اکراه فی الدین. انتهای مسیر بهشت برین است.اما انتهای مسیر برای عاشقان دل سوخته و سینه چاک چیز دیگری است. انتهای مسیرشان لقاء الله رسیدن به این عشق بی همتاست..... دیروز دلتنگی هایم را ورق می زدم،سهم یک برگه خیلی سنگین بود، آنقدر که حجم سطور را پر کرده بود.دلتنگی این برگه را معنا کردم.همه اش پر بود از بغض های کهنه و اشک های خسته. عمیق که با سطور پیوند خوردم،بغضی را دیدم که هنوز هم نبض آن گرم بود.گویا این بغض زنده بود. صدای نبضش را می شنیدم.باید کاری می کردم.این بغض لیاقت زنده ماندن را داشت.گویا نبضش برای کسی می تپید.آری نبضش منتظر بود....تمام تلاشم را کردم ...وبغض زنده ماند. از گلوی خسته ام آن را صحیح و سالم به بخش چشمانم انتقال دادم.ناگاه گرمای وجودش را ساعت ها بر روی گونه هایم حس کردم.... و هنوز هم بعد این همه سال این بغض زنده است و هرشب و روز جمعه عاشقانه به عشق رسیدن به یار گونه هایم را عبادت می کند. ************************************ این روزا نمیدونم باید جوابگوی کدوم بغض کهنه ام باشم و نمیدونم چه جوری باید پذیرای بغض های جدیدم باشم این روزا دارم ثانیه ها رو قسم میدم که زود زود بگذرن آخه دیگه دلم طاقت دوری نداره. پیش دلم حسابی بد قول شدم،از بس وعده جمعه رو دادم.....ای خدا.....
By Ashoora.ir & Night Skin
درباره وبلاگ
نویسندگان
پیوندها
پیوندهای روزانه
آرشیو مطالب
سایر امکانات
لوگوی دوستان
