عشق یعنی ح ، سین ، یاء و نون
ای خلایق بنویسید به سنگ لحدم
/
من فقط عشق حسین ابن علی را بلدم
//
ننویسید که او نوکر بدبختی بود
/
بنویسید که او منتظر مهدی بود
هرچه از فاطمــــــــــــــــــــــــه گویم کم است او محـــــــــــــــــــــــــــــفلی ز درد و غم است فاطمه دخترنبــــــــــــــــــــــــــــــی اکرم است آن بانوی پاک دو عالـــــــــــــــــــــــــــــم است آن که انــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــفاق کرد لباس را ز کرم تن آن گـــــــــــــــــــــــــــدا کرد جزفاطمــــــــه نبود آن که خدا را زخود رضا کرد با بخشیدن لباس اینگونه خود را زبندگان جدا کرد امشب در سوگ فاطمــــــــــــــه گریه کم است چه سود که اشــک و خون هم غرق ماتم است امشب نمی گویم فاطمه جسمش پرز درد است که از درد جســـــــمش هرچه گویم باز کم است نمی گویم صورتش جای سیـــــلی و ماتم است که سیلی شرمنده روی بانوی این دو عالم است لیک گویم دلٍ پر ز خون و غم فاطمه شکسته است زدوری پدر، ز ظلم آن خیره سر درآن غم نشسته است چه سالـــــــــــــــــــها که دلم را تقدیمت کردم چه روزها که اشــــــــــــــــــکم را دخیلت کردم چه لحظه ها که اشک زدسیلی بر این دل خسته هرجا که از تو نشونی بود رفت و دخیل بســـته آخرین دخیلم را آیا یادت هســــــــــــــــــــــت؟ دخیلی بستم برنگاهت تا ببینم روی ماهــــــت یادت آید آن شـــــــــــــــــب اشک عجین شد اسیر این دل غریب و حزیــــــــــــــــــــن شد؟! آن شب قسم دادم به جان مادرت زهـــــــــــرا که ای یوســــــــــــــف گمگشته بهر شفا باز آ مگر قسم را نشنیدی،این دل غریب را تو ندیدی! چقدر منتظر گشتم،چه نامه ها که برایت نوشتم کــــــــــــــــــــــــــــاش صدایم را تو می شنیدی نامـــــــــــــــــــــــــــــــه هایم را تو می خواندی مگر در نامــــــــــــــــــــــــــــه از تو چه خواستم جز ظهورت گل زهــــــــــــــرا من چیزی نخواستم نیامدنت سالهاست که دیـــــــــــــــــر شده ست بغضم در حجم نبودنت اســـــــــــــــیر شده ست آقا اجازه!خسته ام، در این دنیا به گٍل نشسته ام این جمعه هم نیایی دیگر کامل شکســـــــــته ام ************************************* ب ن:آقا جان هرجمعه برات نذری کرده بودم.دیشب دیگه صبرم لبریز شد حس کردم صدامو نمیشنوی،منو ببخش با خودم لج کردم امروز نه نماز خوندم،نه نذرم رو ادا... منو ببخش،بچگی کردم به اجبار منو اینجا آوردن.خنده داره،من باید بیام تو این جبهه با دشمن بجنگم و تیکه تیکه شم،اونوقت مردم برن راحت کیف کنند و... تازه پام به جبهه رسیده بود.صدای بچه های جبهه رو می شنیدم،گویا یه قرعه کشی داشتن واسه وام و....کسایی که اسمشون دراومده بود کلی خوشحال و اونایی که جز قرعه کشی نبودن با صدای بلند گریه میکردند. حرصم در اومده بود حساااابی.آخه جبهه جای این کاراست.اینجا هم گویا واسه خودشون صندوق و بند و بساطی را انداخته بودند. یه پسر بچه 14-15 ساله ای به نام علی رو دیدم.گویا اسمش واسه وام در اومده بود کلی خوشحال و... تو دلم سر خدا داد زدم و گفتم:آخه انصافت کجا رفته.من با دو تا بچه باید بیام جبهه،اونوقت این بچه فسقلی 14-15 ساله باید اسمش واسه وام دربیاد ؟!و شنیده بودم کسایی که اسمشون واسه قرعه کشی در اومده فردا میرن.خوش به حالشون.کاش منم میرفتم.بچه های جبهه باهام شوخی میکردن و سر به سرم میذاشتن. تازه هرچی هم گفتم اسممو واسه وام ننوشتن. شب شده بود با کلی دلگرفتگی از خدا خوابیدم. صبح که بیدار شدم اطرافم خلوت بود. سریع از سنگر بیرون اومدم.واای...حاجی چه خبر شده؟ حاجی گفت:دیشب اسم کسایی که واسه معامله با خدا در اومده بود،شبانه رفتن عملیات.خدارو شکر عملیات موفقیت آمیز بود.چند تا مجروح و یک شهید داشتیم. هاج و واج نگاه میکردم.گفتم: شهید؟ حاجی گفت :آره علی کوچولوی ما شهید شد و رفت. تازه قضیه وام رو فهمیده بودم...ای وای بر من...آخرشم حاجی گفت:راستی خبر دادن نیرو به اندازه کافی هست،اگه خاستی میتونی برگردی عقب. دیگه حرفی واسه گفتن نداشتم جز شرمندگی......
By Ashoora.ir & Night Skin
درباره وبلاگ
نویسندگان
پیوندها
پیوندهای روزانه
آرشیو مطالب
سایر امکانات
لوگوی دوستان
